Libri yt më pëlqeu, shkruajtur bukur, integruar bukur pa kërcitje, statusi i autorit si vajza, njeriu që e njeh intimisht dhe krijuesja gjakftohtë që sheh nga disi lart.

Kaluar bukur të dhënat biografike, profili psikologjik dhe njerëzor dhe riprodhimi artistik dhe imagjinar i detajeve të spikatura. Janë kapur pika kulminante që vendosin gurë në një udhë jete! Sigurisht një profil del i plotë kur për të, hidhen ndjenjat e të gjithë atyre që e kanë dashur si grua e bukur, si doktoreshe e kolege, si politikane, apo si nënë, si pacientë që kanë transferuar forcën e jetes në duart e saj.

Kaluar me elegance kalimet e saj në tre modele shoqërore të ndryshme, me dhimbje por pa mllefe, vendosur gjithe familjen në sfond për ta rilevuar atë si personalitet që mbi të gjitha ishte njeri, ishte grua, ishte një shpirt dhe mendje ekselente. Ajo i besonte arësyes dhe shkencës prandaj ishte optimiste, se duke qenë personalitet ajo mbeti një shembull për vlerat feministe, puna e rëndë nuk e bëri të kthehej në “burrë”, dhe gjithçka të keqe e relativizonte me natyrën e njeriut, i dobët në modelin e tij të përgjithshëm, sepse ajo i besonte elitës, mbinjeriut, talentit, individualitetit, dhe kurrë nuk binte në ideologjine e masave, duke i mëshiruar ato, kujdesur per to, por pa u barazuar me to.

Çfarë të them për fjalinë e butë të librit, modestine, gjuhën e thjeshtë shqipe, etj. Të lumte Ina! Kërkon forcë!

Ti ja ke arritur, ke bërë ndërhyrjen kirurgjikale mbi doktoreshën dhe gruan e madhe që ajo është, duke i sjelle shpirtin ndarë nga trupi, dhe duke e lënë përgjithmonë në të dyja realitetet, njerin që leviz atje lart, dhe një projeksion të vogël për ne këtu në tokë Rushen Golemi ishte mbi tëë gjitha nje grua e madhe, a ishte mjeke e madhe, a deputete, a traktoriste, kjo ka rendesi dytesore në kujtimet e mia. Gjithsesesi Rusheni është shembulli i asaj që unë mbroj se vetem identitetet sociale të kryqëzuara mund te lindin mbi njerez, ose mbi gra!

Për mua, shoqërinë ku ajo jetoi e trajtonte si nje kontekst të pashmangshem ku njeriu do te jetojë diku, por e konsideronte me mëshirë si gjynahe përpara se ta trajtonte me inat dhe mllefe. Ajo qeshte brenda saj me tekat e historise. Urime Ina!